Klasyfikacja lamp rentgenowskich
Ze względu na sposób wytwarzania elektronów lampy rentgenowskie można podzielić na lampy wypełnione gazem i lampy próżniowe.
Według różnych materiałów uszczelniających można je podzielić na szklaną rurkę, rurkę ceramiczną i metalową rurkę ceramiczną.
Według różnych zastosowań można je podzielić na medyczne lampy rentgenowskie i przemysłowe lampy rentgenowskie.
Według różnych metod uszczelniania można je podzielić na otwarte lampy rentgenowskie i zamknięte lampy rentgenowskie. Otwarte lampy rentgenowskie wymagają podczas użytkowania stałej próżni. Zamkniętą lampę rentgenowską zamyka się natychmiast po odkurzeniu w pewnym stopniu podczas produkcji lampy rentgenowskiej i nie ma potrzeby ponownego odkurzania podczas użytkowania.
Lampy rentgenowskie znajdują zastosowanie w medycynie do diagnostyki i leczenia oraz w technologii przemysłowej do badań nieniszczących materiałów, analizy strukturalnej, analizy spektroskopowej i naświetlania błon. Promieniowanie rentgenowskie jest szkodliwe dla organizmu człowieka, dlatego podczas jego stosowania należy zachować skuteczną ochronę.
Budowa lampy rentgenowskiej ze stałą anodą
Lampa rentgenowska ze stałą anodą to najprostszy typ lampy rentgenowskiej powszechnie stosowanej.
Anoda składa się z głowicy anody, pokrywy anody, pierścienia szklanego i uchwytu anody. Główną funkcją anody jest blokowanie poruszającego się z dużą prędkością przepływu elektronów przez powierzchnię docelową głowicy anody (zwykle tarczę wolframową) w celu wygenerowania promieni rentgenowskich oraz wypromieniowanie powstałego ciepła lub przepuszczenie go przez uchwyt anody, a także pochłaniają elektrony wtórne i elektrony rozproszone. Promienie.
Promieniowanie rentgenowskie generowane przez lampę rentgenowską ze stopu wolframu wykorzystuje tylko mniej niż 1% energii poruszającego się z dużą prędkością przepływu elektronów, dlatego rozpraszanie ciepła jest bardzo ważnym problemem w przypadku lampy rentgenowskiej. Katoda składa się głównie z włókna, maski skupiającej (zwanej także głowicą katodową), tulei katody i szklanego trzonka. Wiązka elektronów bombardująca tarczę anodową jest emitowana przez włókno (zwykle włókno wolframowe) gorącej katody i powstaje w wyniku ogniskowania przez maskę skupiającą (głowicę katody) pod wpływem przyspieszenia wysokiego napięcia lampy rentgenowskiej ze stopu wolframu. Poruszająca się z dużą prędkością wiązka elektronów uderza w tarczę anodową i zostaje nagle zablokowana, co powoduje wytworzenie pewnego odcinka promieni rentgenowskich o ciągłym rozkładzie energii (w tym charakterystycznych promieni rentgenowskich odbijających metal tarczy anodowej).
Czas publikacji: 05 sierpnia 2022 r